Περισσότερο συγκλονισμένη όμως είναι η φίλη μου η Κατερίνα, 9 χρονών (για την ακρίβεια φίλη της μικρής μου αδερφής). Ήρθε εχθές το βράδυ σπίτι μας και ήταν πολύ φοβισμένη. Οι γονείς της έχουν συνέχεια ανοιχτή την τηλεόραση και έχει δει εικόνες από τις φωτιές που την έχουν σοκάρει! Συζητάνε συνέχεια για το φοβερό αυτό γεγονός και κατηγορούν τους πάντες, την κυβέρνηση, την αστυνομία, τους ανθρώπους που κάνανε αυθαίρετα κτίσματα, αυτούς που βάλανε τις φωτιές, το πόσο ανοργάνωτο κράτος είμαστε.
Δεν πάνε πουθενά, δεν κάνουν τίποτα από την ώρα που θα επιστρέψουν από τη δουλειά, παρά μόνο βλέπουν τηλεόραση, είναι θυμωμένοι και φοβισμένοι. Αποτέλεσμα; Η Κατερίνα φοβάται, κλαίει και δεν καταλαβαίνει γιατί "ο κόσμος να είναι τόσο κακός, γιατί πέθαναν τόσα παιδάκια;"
Τι περιμένουν τα παιδιά από τους γονείς σε μια δύσκολη κατάσταση;
Αγαπητοί γονείς, σαν παιδί θα ήθελα να σας πω, από τη δική μου την πλευρά, πώς θα μπορούσατε ίσως να χειριστείτε μια τέτοια κατάσταση και κυρίως όταν έχετε να κάνετε με παιδιά μέχρι 12 χρονών.
- Ναι, θέλουμε και πρέπει να ενημερωνόμαστε για τις καταστάσεις γύρω μας, αλλά...με μέτρο! Δε θέλουμε λεπτομέρειες, ούτε εικόνες φρίκης να στενοχωρούν τις παιδικές ψυχές μας. Όλα θα τα μάθουμε, όλα θα γίνουν, "στην ώρα τους". Ας χαρούμε λίγο ακόμη την αθωότητα της παιδικής ηλικίας.
-Μη συζητάτε συνέχεια γι αυτό το γεγονός. Μην μας μεταφέρετε τον φόβο σας, την πικρία σας, το θυμό σας.
-Αφήστε μας να κάνουμε τις δικές μας ερωτήσεις και απαντήστε μας χωρίς περαιτέρω λεπτομέρειες.
-Βοηθήστε μας να αισθανθούμε ασφάλεια και ότι είμαστε προστατευμένοι.
-Μην αλλάζετε το πρόγραμμα μας και την καθημερινότητα μας. Μας κάνει να αισθανόμαστε όμορφα και ασφαλείς.
-Μιλήστε μας για την καλή πλευρά του ανθρώπου. Δείξτε μας εικόνες ανθρώπων που βοηθάνε, που δίνουν αγάπη, που συμπαρίστανται με κάθε τρόπο, αυτές τις δύσκολες ώρες. Μιλήστε μας για το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής, για την ελπίδα.
-Πείτε μας, "διδάξτε" μας τι μπορούμε να κάνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις ώστε να έχουμε πιθανότητες διάσωσης.
-Βοηθήστε κι εσείς, με κάποιον τρόπο τους πληγέντες και δώστε μας το καλό παράδειγμα. Πάρτε μας μαζί σας, αν για παράδειγμα αγοράσετε και προσφέρετε πράγματα για τους πληγέντες.
Τα τραύματα στην παιδική ψυχή ακολουθούν για μια ζωή. Αν είναι "στο χέρι σας" αγαπητοί γονείς, ας φροντίσετε να είναι όσο το δυνατόν λιγότερα!