Τι είναι τελικά αυτός ο περίφημος "ποιοτικός χρόνος"; Χρόνος που περνάμε με τα παιδιά μας και μοιραζόμαστε δραστηριότητες, εμπειρίες, οι οποίες. ικανοποιούν τα παιδιά και συμβάλλουν στην εξέλιξη τους. Λέγοντας εξέλιξη εννοούμε κάθε μορφή εξέλιξης, νοητική, ψυχοκινητική, κοινωνική, γνωσιακή, συναισθηματική. Βασικός μας ρόλος σαν γονείς είναι να δείξουμε στα παιδιά μας τον τρόπο να εξελιχθούν και να αναπτύξουν ολοκληρωμένες προσωπικότητες που θα τα οδηγήσουν στην αυτογνωσία και κατ' επέκταση στην ευτυχία!
Κυριακή απόγευμα, ωραίος καιρός, η οικογένεια βόλτα στις εγκαταστάσεις του Αγ. Κοσμά. Υπέροχο αθλητικό κέντρο στα νότια, που δίνει τη δυνατότητα στον επισκέπτη για πολλές δραστηριότητες. Μία από αυτές είναι η αγαπημένη των κοριτσιών μου και φυσικά του μπαμπά....ποδόσφαιρο! Μπιάξ...δε μου αρέσει καθόλου! Όση ώρα λοιπόν οι αγαπημένοι μου παίζουν ποδόσφαιρο, εγώ κάνω λίγο τζόκινγκ στο χώρο έξω από το γήπεδο.
Ξαφνικά σταματάω....και...γυρίζω στο γήπεδο. Ε, όχι, θα συμμετάσχω κι εγώ στην "κυριακάτικη φιέστα"! Μπορώ, μπορώ (βαθιές ανάσες και αποφασιστικότητα). Βάζω τα γάντια του τερματοφύλακα (φυσικά είμαστε εφοδιασμένοι) και παίρνω θέση στο τέρμα! Ναι, "τρώω" την μπάλα στα πλευρά, φωνάζω, τρέχω να φύγω αντί να πιάσω τη μπάλα, μπαίνουν τα μαλλιά στα μάτια και στραβοπατάω αλλά... το διασκεδάζω!
Διασκεδάζουμε όλοι, γελάμε και...πέρασε η ώρα, νύχτωσε! Μα πότε κιόλας; Οι κόρες μου απόλυτα ικανοποιημένες! Από την επόμενη μέρα αρχίζουν να διαδίδουν ότι "η μαμά μας είναι καταπληκτική τερματοφύλακας"! Μαθαίνω ότι έγινα αφορμή για έριδες ανάμεσα σε μαμάδες και κόρες! Διαμαρτύρονται οι κόρες στις μαμάδες: "μαμά εσύ γιατί δεν παίζεις ποδόσφαιρο"; (συγγνώμη φιλενάδες!)
Λοιπόν μαμάδες, τι περιμένετε; Ετοιμαστείτε για δράση!!!