Πόσο δεδομένα είναι αλήθεια τα δεδομένα και πόσο αυτονόητα...τα αυτονόητα; Κι αν σου υπενθύμιζαν ότι δεν είναι; Πώς θα αντιδρούσες; Τι θα εκτιμούσες τότε που ίσως τώρα δεν εκτιμάς; Κι αν συνειδητοποιούσες ότι οι αγαπημένοι άνθρωποι σου δεν είναι τελικά δεδομένοι; Θα συμπεριφερόσουν διαφορετικά; Μήπως τότε θα έδειχνες ευγνωμοσύνη που υπάρχουν στη ζωή σου;
Κι αν δεν ήταν αυτονόητο ότι θα σε εξυπηρετούσαν στο μαγαζί που ψώνισες, στο parking που άφησες το αυτοκίνητο, τότε ίσως το εκτιμούσες περισσότερο και έλεγες πιο συχνά "ευχαριστώ"; Κι αν δε θεωρούσες δεδομένο ότι έχεις τα δυό χέρια, τα δυό σου πόδια, ότι έχεις δουλειά και σπίτι, τότε ίσως ήσουν πιο ευγνώμων;
Να ευγνωμονείς λοιπόν! Να ευχαριστείς και να ευγνωμονείς,τώρα, για όλα όσα έχεις, τώρα, μικρά και μεγάλα και όχι μόνο να παραπονιέσαι γι αυτά που δεν έχεις! Να ευγνωμονείς γι αυτά που κατακτάς καθημερινά, μικρά και μεγάλα! Πολύ θεωρητικά όλα αυτά; Κι όμως υπάρχου απτά αποτελέσματα αν δείχνεις πιο συχνά ευγνωμοσύνη!
Γιατί ευγμωμοσύνη;
-Γιατί με αυτόν τον τρόπο θα αποκτήσεις θετική σκέψη!
-Θα αποκτήσεις συνειδητότητα που θα οδηγήσει σε επίγνωση σκέψεων, συναισθημάτων, καταστάσεων!
-Η ευγνωμοσύνη είναι ένα από τα 10 πιο σημαντικά θετικά συναισθήματα! (80 είναι όλα τα θετικά συναισθήματα!) Αυτό σημαίνει ότι όταν αισθάνεσαι ευγνωμοσύνη αυξάνεται η έκκριση ενδορφινών, ντοπαμίνης και σεροτονίνης, των νευροδιαβιβαστών, των ορμονών της χαράς!
-Οι κοινωνικές, επαγγελματικές και προσωπικές σχέσεις σου βελτιώνονται. Θα είναι πιο ήρεμες, πιο ισορροπημένες!
-Θα δίνεις, θα μοιράζεσαι απλόχερα αγάπη, καλοσύνη, εκτίμηση, υλικά αγαθά!
-Θα βρεις το νόημα πίσω από το σκοπό και αυτό θα σου δώσει ενέργεια και πάθος!
-Θα βρεις και θα συνδεθείς με τον εαυτό σου! Θα βρεις ξανά τις αξίες σου!
-Θα μειωθεί το στρες! Θα κοιμάσαι πιο ήρεμος!
Και μην ξεχνάς: ξεκίνησε να κρατάς ημερολόγιο ευγνωμοσύνης! Για τα μικρά και τα μεγάλα!
Πρωί Δευτέρας στην Ευελπίδων!
Πρωί Δευτέρας, πάρκαρα λίγο πιο πάνω από την Ευελπίδων, μετά από πολύ ψάξιμο για μια θέση και αγχωμένη να προλάβω τα επόμενα ραντεβού μου. Φεύγοντας με σταματάει μια κυρία που "ξεπάρκαρε" το αυτοκίνητο της πίσω από το δικό μου. Με ενημέρωσε να μην αφήσω εκεί το όχημα μου γιατί παίρνουν πινακίδες. -Αχ και θα κάνω μόνο 5-10 λεπτά να πάρω ένα έγγραφο, λέω. -Θα σας περιμένω τότε μέχρι να έρθετε κι αν έρθει αστυνομία σας παίρνω τηλέφωνο, λέει η κυρία. Δώστε μου το νούμερο σας!
Της δίνω το νούμερο, κάνω τη δουλειά μου και επιστρέφω σε 12 λεπτά σίγουρη ότι η άγνωστη, ευγενική κυρία είχε φύγει. Κι όμως ήταν εκεί! Με περίμενε! -Σας ευχαριστώ πάρα πολύ! Πραγματικά πολύ! Να είστε καλά, λέω γεμάτη ευνωμοσύνη!
Έλαμψε το πρόσωπο της! Και το δικό μου επίσης!